Op 2de kerstdag ging de wekker iets vroeger af dan op andere vakantiedagen. We hadden namelijk het plan opgevat om naar de Pixar expositie in Bonn te gaan. Twee uur rijden gaf de gps aan. Voor de originele tekeningen van de animatie studio te bekijken hadden we wel wat over. Met een volle schoofzak aan croissants begonnen we dapper aan de trip.
Wat ons opviel is dat Duitsland (of alvast het gebied aan Aachen) een grijze industriële omgeving is (het Roergebied noemen ze dat ook zeker?). We roerden onze auto er zo snel mogelijk doorheen, passeerden onderweg ongeveer 10 Burger Kings (Stijn zijn mond werd spontaan natter), voor we uiteindelijk Bonn binnenreden.
Op het eerste zicht leek Bonn ons wel ‘bon’ te zijn. Enkele straten deden ons zelfs aan Parijs denken waardoor we de fabrieksuitlaten alweer een beetje vergaten. Stijn parkeerde netjes de auto voor een gigantisch museumcomplex (de Bundeskunsthalle van Bonn) waar we al snel de ingang van de Pixar tentoonstelling vonden.
Na het knippen van de kaartjes werd je per film doorheen heel het proces geleid. Van de eerste schetsen, storyboards tot afgewerkte beelden. Ik was verbaasd door het werk dat voorafging aan het maken van een animatiefilm en kreeg spontaan zin om heel mijn Disney collectie weer boven te halen. Het is schrikken hoeveel kunstenaars per film ingeschakeld worden. Van Toy Story, Finding Nemo, Cars, Up, Brave, Ratatouille… tot de Pixar short films.
Het hoogtepunt van de expositie was de Zoetrope met Toy Story figuren. Een gigantische opstelling die op een zekere snelheid ronddraait en zo de illusie wekt dat de figuren tot leven komen. Vlak voor je neus zie je Woody rondspringen op zijn speelgoedpaard, zonder gebruik te maken van één enkele computer.
In onderstaand filmpje wordt het principe van de Zoetrope uitgelegd en vanaf 1:10 wordt er getoond wat we op de tentoonstelling zagen. Nog niets te doen dit weekend? Pixar verhuist na 6 januari, dus rep je! Ik vond het de rit alvast meer dan waard.